Dorpsraad Nieuwdorp

Eerste dorpsraad in Borsele

De in 1975 opgerichte dorpsraad van Nieuwdorp was de eerste dorpsraad in de gemeente Borsele. De dorpsraad die in 2005 werd omgezet in een stichting wordt volledig gedragen door vrijwilligers. Lid van de dorpsraad wordt je telkens voor een periode van 3 jaar. Ieder jaar kunnen nieuwe leden op de jaarvergadering worden gekozen. Als lid van de dorpsraad krijg je niet betaald maar wordt er een beroep op je vrije tijd gedaan. Je verdient  natuurlijk wel waardering en, omdat de gemeente Borsele wil dat iedere kern een eigen dorpsraad heeft, worden de meeste van onze onkosten via een gemeentelijke subsidie vergoed. De dorpsraden worden door de gemeente en provincie en veel maatschappelijke instanties gebruikt als klankbord voor hun beleid. Veel Nieuwdorpers hebben al behoorlijk wat tijd in de dorpsraad gestoken en we hopen dat er in de toekomst nog veel Nieuwdorpers dit voorbeeld volgen.

Groen voor rood en een fijne woonomgeving

Dat is ook wel nodig om de woonbeleving op peil te houden. We zien anno 2009 dat Nieuwdorp een dorp is dat in de schaduw van het industriegebied ligt. Het industriegebied en alle consequenties van hier gebundelde activiteiten dreigen een negatief stempel op de woonbeleving van de gemiddelde Nieuwdorper te drukken. De dorpsraad stelt zich ten doel deze negatieve spiraal te doorbreken. En dat lukt ons de laatste tijd aardig. Wij proberen in overleg met gemeente en provincie de woonbeleving te behouden en uit te bouwen. De leus groen voor rood die vaak door overheden gepredikt moeten we jammer genoeg nog vaak aanvechten voordat hij deels bewaarheid wordt. De compensatie(groen) voor overlast(rood) wordt om één of andere redenen vaak elders gerealiseerd. Wij willen de compensatie voor overlast in onze woonomgeving zien terugkomen. Het feit dat sommige groene toezeggingen aan voorwaarden verbonden zijn (Sloebos gekoppeld aan Sloepoort) is ons ook een doorn in het oog.

Een vinger aan de pols
De dorpsraad is veel tijd kwijt aan het in de gaten houden van zaken die de leefbaarheid kunnen beinvloeden. Helaas, moeten we dit nog steeds doen door het goed open houden van onze ogen en oren. Het goed lezen van de huis-aan-huis bladen, de gemeentelijke info en het constant in de gaten houden van gemeentelijke-, provinciale-, en andere websites. Aanwezig zijn op bijeenkomsten is vaak een bittere noodzaak. Hoewel we merken dat de overheid steeds beter richting ons communiceert worden we toch geregeld verrast door ingewikkelde staaltjes van ambtelijke ijver. Vooral in vakantieperioden is het oppassen geblazen. Het bijhouden van de media blijft een activiteit waar waar we veel tijd in steken niet in de laatste plaats omdat het grootste deel van het Sloegebied op Vlissingsgrondgebied ligt en in gemeentelijke informatiebladen verschijnd die wij niet ontvangen. We hopen dat in de toekomst alle zaken die Nieuwdorp aangaan vroeg in het traject onder de aandacht van de dorpsraad worden gebracht. Tot die tijd zullen we het gewoon zelf moeten doen.

Intermediair

De Dorpsraad probeert een schakel te zijn tussen overheid, instellingen, bedrijven en dorpsbewoners om de algemene belangen van Nieuwdorp en zijn inwoners te behartigen. Het moet dan wel gaan om zaken die het algemeen belang dienen. Indien u e.e.a. zelf via een mail of telefoontje of op het spreekuur van de buitendienst kunt regelen dan moet u met uw probleem niet bij ons komen. We proberen in voorkomende gevallen door overleg met instanties en bedrijven de leefbaarheid in Nieuwdorp te behouden en zo mogelijk te verbeteren. De leden van de dorpsraad zijn niet in dienst van de gemeente en hebben dus geen loketfunctie. De dorpsraad is een door Nieuwdorpers opgerichte raad die zich bezig houd met zaken die het belang van Nieuwdorp dienen. Als u echter herhaaldelijk tegen kleine zaken oploopt of vindt dat de gemeente geen oplossing biedt dan kan de dorpsraad wellicht een rol in het probleem. Natuurlijk proberen we zaken die ons ter ore komen op te pakken. Maar het komt toch nog geregeld voor dat we wekenlang een klaagzang over b.v. de gemeente horen en dat na doorvragen blijkt dat niemand nog de moeite heeft genomen de telefoon een keer te pakken.

De dorpsraad probeert een vinger aan de pols te houden en gesprekspartner te zijn bij zaken die invloed op de leefbaarheid van Nieuwdorp hebben. De doelstelling leefbaarheid steunt op een aantal peilers die wij als dorpsraad zo goed als wij kunnen monitoren.

1. Woningbouw
Mogelijkheden voor nu en in de toekomst veiligstellen:

• ruimte creëren in (toekomstige) bestemmingsplannen
• woningbouw voor alle doelgroepen (starters, doorstromers, senioren) mogelijk maken.
• Bouw naar behoefte dus een x-aantal woningen per jaar om zo uitstroom van vooral jongeren te voorkomen.

2. Milieuhinder verminderen/tegengaan
Uitbreiding van nadelige invloed van het industriegebied en infrastructuur op de kern tegengaan

• milieuoverlast verminderen
• grenzen inzichtelijk maken
• visuele hinder verminderen
• waardevolle gebieden beschermen.
• compensatie van overlast

3. Veiligheid

• verkeersveiligheid (snelheid en sluipverkeer)
• fietspaden waar mogelijk (stoofweg)
• geen rotondes waar fietsers en auto's elkaar kruisen op de Sloeweg
• overlast (vandalisme etc)

4. Basisvoorzieningniveau op peil houden.

• scholen
• winkelbestand / marktplaats
• openbaar vervoer
• verenigingen
• sociale activiteiten
• speelterreinen

5. Recreatieve voorzieningen creeëren/uitbouwen

• Dagrecreatie in het Walchers achterland of de randzone om de Zak.
• Bevrijdingsmuseum Zeeland (Bevrijdingspark)
• Ommetjes(Fiets/Wandelroutes)
• Wijnmakerij Boonman
• Speeltuin

Woningbouw
Voldoende doorstroming in het woningbestand in Nieuwdorp zorgt ervoor dat het basisvoorzieningenpakket in stand kan worden gehouden en mogelijk uitgebreid. Dit is volgens ons één van de manieren om de leefbaarheid te waarborgen. Doordat er op dit moment onvoldoende doorstroming zien we we nog steeds dat veel starters op de woningmarkt het dorp verlaten.

Hoe komt het nu dat we hier geen structurele oplossing voor hebben kunnen vinden;

"Steeds strenger wordende regelgeving die aan de industrie wordt opgelegd maar die zijn oorsprong vindt in de bescherming van de omwonenden levert de laatste jaren een ongewenst effect op." In plaats van het doorvoeren van maatregelen op de industrie word de makkelijke weg bewandeld en werkt men de regels andersom uit. Een doelstelling van het provinciaalbeleid is "dat in het jaar 2010 niet meer mensen hinder van geluid mogen hebben dan in 1985". Een nobel streven, alleen betekent het dat het als het Sloegebied de overlast niet verminderd de kernen eromheen gevangen zitten in een status quo.

Als er dan al eens wat wordt ondernomen dan wordt dat op een manier gedaan die niet past bij kleinschaligheid past. De overheden laten projectontwikkelaars bouwprojecten starten met te veel huizen in één keer. Hier door raakt de markt overvoerd en is er van de door ons gewenste doorstroming geen sprake meer.

De 70/30 regel die de provincie hanteerd heeft ook nogal wat impact. Deze regel houdt in dat 70 procent van het aantal woningen in het stedelijk gebied moet worden gerealiseerd. Dus eerst 70 woningen in Goes voordat er 30 in Borsele kunnen komen. Omdat heel Borsele landelijk gebied is worden die 30 dan ook nog eens onevenredig verdeeld. Borsele werkt namelijk met groeikernen. De woningen in de groeikernen zorgen ervoor dat de starters nog makkelijker het dorp verlaten wat niet goed is voor de leefbaarheid en het voorzieningen niveau.

Kansen
De dorpsraad Nieuwdorp heeft in het verleden een aantal ideeën geopperd waardoor de woningbouw mogelijkheden in de toekomst gewaarborgt kunnen worden. Zo hebben we reeds gevraagd om een aantal gebieden aan te wijzen als potentiële woningbouw locaties, zodat in de toekomst mogelijke woningbouw zonder tijdrovende procedures kan plaatsvinden. We hebben hiervoor het bedrijfsterrein van Boot en Buteijn in gedachte maar denken ook aan locaties achter bijvoorbeeld de Lewedijk.
We zien dat door de nieuwbouw van het bouwplan Coudorp II en het Coudorpshofje jongeren niet gedwongen zijn zich buiten de kern te vestigen waardoor de scholen hun leerlingenbestand misschien eens een keer zien groeien de komende jaren. De nieuwbouw zorgt tevens voor enige doorstroom in de lokale woningmarkt.

Onze vrees is dat deze positieve ontwikkeling, doordat er geen vervolg locaties voor nieuwbouw voorhanden zijn, van tijdelijke aard is. Ons streven is naar behoefte jaarlijks 2 á 3 nieuwe woningen aan de kern toe te voegen en niet eens in de 15 jaar 40 woningen ineens. Het gemeentelijk/provinciaal beleid houdt hier tot nu toe geen rekening mee.

Milieuhinder verminderen/tegengaan
Nieuwdorp ligt tegen het industriegebied aan, iets wat duidelijk opvalt als je die kant op kijkt. Kijk je de andere kant op dan hoor je voornamelijk het verkeer dat gestaag langs twee zijden van ons dorp passeert, het uitzicht is relatief ongeschonden. Een belangrijke peiler die duidelijk een relatie heeft met de hiervoor besproken woningbouw peiler is het verminderen dan wel tegengaan van milieuhinder.
Omdat het makkelijker communiceert als men over concrete afgebakende gebieden spreekt proberen we door het gebruiken van natuurlijke grenzen de scheiding tussen industrie en woongebied en de daartussen liggende bufferzone inzichtelijk te maken. Hieronder staat een eerste aanzet van zo'n schets die we in 2004 ook al in ons visie document stond geplaatst.

De tekening is gebaseerd op het industriegebied en de contour eromheen. Het groene gebied is het aandachtsgebied van de dorpsraad. Dit gebied gescheiden door de Sloeweg - Bernhardweg en de Quarlespolderweg willen we vrij houden van ongewenste industriële activiteiten die het landschap aantasten. Middels het verhogen en aanleggen van dijken is deze afbakening rondom de snelwegen te realiseren. De Quarlespolderweg is gekozen omdat deze het gebied om de Sloekreek markeert.

Een noodzaak voor een actuele kaart is het inzichtelijk maken van de soorten hinder en op welk gebied de regelgeving betrekking heeft. De dorpsraad heeft op dit moment onvoldoende inzicht in de gebieden waarop de regelgeving betrekking heeft. Dit ervaren we als een handicap. We proberen de laatste jaren op diverse manieren informatie in te winnen om meer inzicht te krijgen in de situatie rondom onze kern zodat we onze doelstellingen kunnen ondersteunen. Het verkrijgen van de juiste informatie lijkt spijtig genoeg ook al een doel op zich te zijn.

Wat mooi is moet mooi blijven
Een anders aspect van het verminderen van milieuhinder is het tegengaan van visuele hinder aan relatief onbeschadigde kanten van de kern. Rondom de kern liggen een aantal gebieden die potentie hebben in allerlei natuurherstelplannen. Het in stand houden van deze gebieden draagt in onze ogen bij aan het verhogen van het woongenot in de kern.

Vlekkenkaarten. Wij denken dat met gebruik van zogenaamde vlekkenkaarten veel milieuhinder visueel inzichtelijk kan worden gemaakt. Momenteel zie we in kaarten van de provincie wel eens dit soort kaarten maar het schaalniveau is zodanig dat we er vaak niets mee kunnen. Op dit momen worden er allerlei contouren over ons dorp getrokken die invloed hebben op de ruimtelijk ordening. Op de ene plek zit je in een geluidcontour waar je niks mag. En 100 meter verder hoor je meer overlast maar val je buiten de contour en is ineens alles mogelijk.

Gecummuleerde Geluidkaart

Hoe kan dat nou. Geluid wordt in de wet uit elkaar getrokken waardoor ze los van elkaar worden bekeken. De reden is als volgt:

Als je naast een drukke autoweg staat kan je zonder te schreeuwen vaak redelijk met elkaar praten. Vlak voor de deur van de discotheek is dat vaak lastiger (en dat komt niet alleen door de drank). Als we van die weg weglopen dan blijft het geluid van de weg langer hoorbaar. Dit komt omdat de weg een zogenaamde lijnbron (geluid komt van een aantal punten op een lijn) is en een discotheek een puntbron (geluid komt uit een punt). Als we het wiskundig benaderen betekend bij een lijnbron iedere verdubbeling van de afstand tot de bron een halvering van het geluid. Bij een puntbron gaat het anders daar neemt de geluidintensiteit af met het kwadraat van de afstand tot de bron. Een puntbron hoor je dus minder. In de regelgeving worden dit soort bronnen dus van elkaar losgetrokken. Helaas ontbreekt in onze oren de wettelijke loskoppeling en horen we de bronnen gewoon bij elkaar. De bedrijven in het Sloegebied worden aangemerkt als puntbron en de wegen om het sloegebied als lijnbron. De spoorweg is een speciale lijnbron net zoals het vrachtverkeer over water. We hebben hier dus te maken met 4 losgekoppelde vormen van geluidoverlast. Het is mogelijk deze bronnen bij elkaar op te tellen en een zogenaamde "Miedema" of vlekkenkaart te maken waarop je een betere indicatie van geluidhinder kan krijgen. Dit zou als onderlegger in bestemmingsplannen meerwaarde kunnen hebben. Wij pleiten hier al sinds 2004 voor maar zien nu pas de eerste resultaten. In de richtlijnen voor de MER van de WCT zijn vergelijkingen van cumulatieve geluidkaarten in de diverse scenario's als voorwaarden opgenomen.

Naast geluid kunnen we volgens ons ook dit soort vlekkenkaarten maken op het gebied van stank en stof. Een groot deel van de rook van de fabrieken waait ongehinderd over ons dorp heen. Door op strategische plekken groen te plaatsen kan een hoop van dit stof door de bomen worden afgevangen. De uitstoot van Thermphos komt bv zonder barriere via de Frankrijkweg ons dorp ingewandeld. Op dit moment is niet bekend wat er vanuit die wolken bij ons neerslaat.

Veiligheid
De dorpsraad van Nieuwdorp ziet de veiligheid in het dorp al jaren als een item. In een enquête in 2003 zijn een aantal verkeersgevaarlijke punten geïnventariseerd en onder de aandacht gebracht van de gemeente en het waterschap. We hopen in overleg deze knelpunten de komende jaren stapsgewijs aan te kunnen passen. Een knelpunt dat deels te maken heeft met de komst van de tunnel is de toename van sluipverkeer. In het derde kwartaal van 2004 hopen we hierover gegevens binnen te krijgen waaruit we in overleg met de gemeente conclusies uit kunnen trekken.
Vooral de Hertenweg ter hoogte van de Peuterspeelzaal en Basisschool blijkt een onveilige plek. Omdat de school in- en uitga tijden samenvallen met relatief verkeersdrukke perioden is en blijft dit een probleem wat aandacht blijft vragen. Ook de fietsroutes rondom het dorp hebben onze aandacht de jeugd die naar de sportvelden aan de Korenweg fiets is vanaf de Kasteelweg tot het sportveld vogelvrij. Na trainingen rijden veel jongere op de fiets langs deze drukke weg naar Nieuwdorp. Een ongewenste situatie in onze ogen. Ook de geplande rotonde waar fietsers en auto's elkaar kruisen bij de Sloeweg is in onze ogen niet verstandig. We proberen samen met andere partijen een alternatief voor deze kruising te creëren.

Basisvoorzieningniveau op peil houden.
De laatste benoemde peiler onder de doelstelling van de dorpsraad is het in stand houden van de basisvoorzieningen in de kern. We constateren dat de huidige mobiele maatschappij andere behoeften heeft dan die van een aantal jaren terug. De dorpsraad wil graag een school in de kern waar kinderen uit elke doelgroep in goede harmonie onderwijs kunnen volgen. Op dit moment is er openbaar en PC onderwijs mogelijk. De beide scholen zijn op dit moment eigenlijk alleen levensvatbaar doordat ze zijn opgegaan in een groter verband. Dit betekend volgens ons alleen dat de beide scholen tot een aantal leerlingen dat rond de 20 ligt kunnen blijven bestaan. Of het voor de kinderen prettig/wenselijk is om in groepen van 1 tot 6 kinderen te zitten is maar zeer de vraag. De dorpsraad is een voorstander van een school in Nieuwdorp. Een brede school voorziening in combinatie met andere functies moet ook bij ons te realiseren zijn.

Het levensmiddelen winkelbestand is gering, Als dorpsraad onderkennen we dat de bevolking deels zelf verantwoordelijk is voor de achteruitgang hiervan. De mobiele burger trekt liever wekelijks naar de grotere kernen/steden om ons heen om de levensmiddelen te halen, omdat daar een groter assortiment is. Voor de minder mobiele inwoners is in onze ogen een levensmiddelenzaak of bezorgdienst wel noodzakelijk.
Het verenigingsleven is nog steeds bruisend te noemen. Het verenigingsbestand is de lijm die het dorp bijeen houdt. De SV Nieuwdorp is meer dan een sportvereniging. Door het organiseren van allerlei activiteiten wordt de saamhorigheid in de kern versterkt. Ook de speeltuinvereniging, club, oranjevereniging en allerlei kerkelijke organisaties zijn verantwoordelijk voor het dorpsgevoel.

Recreatie/Toerisme

Door de strategische ligging op het kruispunt wegen tussen Walcheren, Zuid- en Noord-Beveland kan Nieuwdorp een rol spelen als locatie voor dagrecreatie. Door de aanwezige mogelijkheden op elkaar af te stemmen en te investeren in de de koppelingen kan met relatief weinig middelen Nieuwdorp een rol als recreatieve trekpleister gaan vervullen. Nieuwdorp beschikt over het compleetste museum van Zeeland, een van de mooiste speeltuinen en een wijnmakerij waar traditionele zeeuwse zwarte bessenwijn wordt gemaakt. Als de door de dorpsraad voorgestelde plannen voor ommetjes worden ontwikkeld en daarmee de Sloekreek een rol krijgt in dit plaatje dan is volgens ons succes verzekerd op recreatief gebied.

In het gebied rondom de Sloekreek kunnen de natuurwaarden worden versterkt. Een doorsteek naar het Veerse meer zou in principe mogelijk moeten zijn. De bufferzone tussen industrie en kern zou in het Sloebos project moeten worden ingepast en worden voorzien van fiets/skate paden om een recreatieve groene corridor te creëren tussen Walcheren en Beveland.

Ondanks de speeltuin onderkennen we in het dorp een gebrek aan voorzieningen voor de jeugd. De speeltuin die we zeker tot een van de mooiere van Zuid-Beveland kunnen rekenen is maar een half jaar open na de schooltijden. Vanaf april tot aan de herfstvakantie voorziet deze speeltuin in een behoefte voor de schoolgaande kinderen. Buiten de openingstijden en tussen november en april is er echter nergens een speelvoorziening binnen de kern beschikbaar wat ons nog altijd verbaast. De dorpsraad probeert met de belanghebbende een oplossing voor dit probleem te vinden.

Sloegebied

In de 50-er jaren van de vorige eeuw raakt het Vlissingse havens gebied vol en besluit men - gesteund door de Provincie - uit te wijken naar het pas ingepolderde gebied ten oosten van Vlissingen. Dit had als voordeel dat het aan diep vaarwater lag en - toen ook al niet onbelangrijk - er hoefde geen kostbare landbouwgrond te worden opgeofferd. Rond 1960 start de aanleg van het industrie gebied Vlissingen-Oost en worden na zand opspuiting de contouren van de industrie zone zichtbaar. Op 2 september 1964 wordt de Sloehaven door Koningin Juliana geopend. In dat jaar werd ook het eerste deel van de reparatiewerf van de Schelde in gebruik genomen. Het jaar daarop vestigt zich ook M en T international in het sloegebied.

Onteigening

In de jaren 60 blijkt het gebied toch wat te krap. Ook naast de nieuwe polders moet land worden afgestaan. De Zuid-Kraaijert polder wordt ook bij het industriegebied getrokken waardoor diverse boerderijen ten prooi vallen aan het uitdeiende Sloegebied. Aan de rand van het Sloegebied zien we een paar van die boerderijen met ondertussen andere functies nog terug. De meeste zijn echter afgebroken.

Delen van de boerderij "De 3 klaauwen" zijn nog zichtbaar op het terrein van Total

Goederenspoor

In het jaar 1966 wordt middels een aftakking van de ringlijn van de Spoorwegmaatschappij Zuid-Beveland een goederenspoor naar het havengebied aangelegd. Dit om het goederenvervoer vanuit de havens een extra impuls te geven. Deze actie trekt wederom nieuwe bedrijvigheid aan. Thermphos toen nog Hoechst geheten verschijnt in 1966. In 1968 volgt de aanleg van een Containerterminal van de NV haven van Vlissingen (Sloehaven) en Het Aluminium concern Pechiney vestigt zich het jaar daarna. Hieraan gekoppeld zien we de bouw van de elektriciteitscentrale van toenmalige PZEM (nu EPZ). De route van het oude bietenlijntje komt in 2008 te vervallen door een nieuwe spoorlijn die via de Quarlespolder aantakt op de hoofdspoorlijn.

Kades

Begin jaren 70 vestigt TOTAL zich in het industriegebied waardoor een verlenging van Cittershaven noodzakelijk is. Er volgen daarna nog vele bedrijven. De laatste jaren zien we een groei van bedrijven die zich richten op de logistiek waarmee de beschikbare ruimte in het gebied snel wordt opgesoupeerd. Omdat er steeds meer kades nodig zijn om de schepen aan te kunnen wordt eigenlijk constant werk aan de havens verricht. In de jaren 90 zien we dat de Bijleveldhaven gereedkomt en in 2008 start men met de aanleg van de Scaldiahaven. Daarnaast lopen dan ook al jaren plannen om een grote containerterminal aan te leggen ter hoogte van de Kaloot.

Overlast

De randen van de het Sloegebied die naast natuurlijke grenzen ook uit milieu gerelateerde grenzen bestaan gaan steeds vaker knellen. Dit resulteert ertoe dat de provincie een aantal malen de geluidcontouren verlegt ten gunste van de bedrijvigheid. Daarnaast wil men het sloegebied over de natuurlijke begrenzing tillen. De plannen voor Sloepoort zijn hier een sprekend voorbeeld van.
In de eerste decennia van de ontwikkeling van het sloegebied ligt de nadruk op het scheppen van werkgelegenheid en komt het milieu en de overlast voor de omringende kernen op het tweede plan. In het licht van die tijd bezien niet vreemd. Ook Nieuwdorp heeft een gedeelte van het dorp verloren aan de ontwikkeling van het sloegebied. In de Hertenweg en de Havenweg vallen een aantal huizen ten prooi aan het Sloegebied. In de jaren 70 merken we dat de tot dan toe geaccepteerde expansiedrift van het Sloegebied weerstand gaat oproepen. De plannen voor het bestemmingsplan industrieterrein Borsele Sloe dat in 1973 wordt aangenomen leidt tot een groot aantal bezwaren van omwonenden. De mogelijke komst van het chemisch bedrijf Montedison omstreeks 1975 resulteert in de vorming van een dorpsraad in Nieuwdorp. Hiermee was de eerste dorpsraad van de gemeente Borsele een feit.

Tot ver in de jaren 80 is er alleen sprake van risicocontouren. De bewoning moet op voldoende afstand liggen van de industrie! wij zien dat overigen liever andersom. In jaren 80 was er van contouren voor geluid niet of nauwelijks sprake. Dit valt op te merken uit de plannen die de gemeente 's-Heer Arendskerke met Nieuwdorp had. Een dorp aan de rand van een gebied met in de toekomst veel werkgelegenheid moest wel voldoende woningen hebben. De aanleg van het industriegebied zou immers enkel voorspoed brengen voor de Nieuwdorp

In 1964 kunnen we deze gedachtegang terugvinden op het ontwerp bestemmingsplan dat de toenmalige gemeente 's-Heer Arendskerke voor Nieuwdorp had opgesteld. De toekomst bracht echter geen verdubbeling van het aantal inwoners met zich mee. De plannen van 1964 zijn nimmer gerealiseerd. Sterker nog. De bedrijvigheid in het Sloegebied heeft een negatieve invloed op de woningbouw in het dorp. Nieuwbouw is een steeds groter probleem voor Nieuwdorp aan het worden. Door steeds strengere regelgeving die de burger zou moeten beschermen worden we steeds meer beknot in onze woonbeleving. De dorpsraad Nieuwdorp doet er alles aan om gestructureerde woningbouw in Nieuwdorp gerealiseerd te krijgen. Woningbouw is namelijk een van de peilers onder onze doelstelling.