Sloegebied

In de 50-er jaren van de vorige eeuw raakt het Vlissingse havens gebied vol en besluit men - gesteund door de Provincie - uit te wijken naar het pas ingepolderde gebied ten oosten van Vlissingen. Dit had als voordeel dat het aan diep vaarwater lag en - toen ook al niet onbelangrijk - er hoefde geen kostbare landbouwgrond te worden opgeofferd. Rond 1960 start de aanleg van het industrie gebied Vlissingen-Oost en worden na zand opspuiting de contouren van de industrie zone zichtbaar. Op 2 september 1964 wordt de Sloehaven door Koningin Juliana geopend. In dat jaar werd ook het eerste deel van de reparatiewerf van de Schelde in gebruik genomen. Het jaar daarop vestigt zich ook M en T international in het sloegebied.

Onteigening

In de jaren 60 blijkt het gebied toch wat te krap. Ook naast de nieuwe polders moet land worden afgestaan. De Zuid-Kraaijert polder wordt ook bij het industriegebied getrokken waardoor diverse boerderijen ten prooi vallen aan het uitdeiende Sloegebied. Aan de rand van het Sloegebied zien we een paar van die boerderijen met ondertussen andere functies nog terug. De meeste zijn echter afgebroken.

Delen van de boerderij "De 3 klaauwen" zijn nog zichtbaar op het terrein van Total

Goederenspoor

In het jaar 1966 wordt middels een aftakking van de ringlijn van de Spoorwegmaatschappij Zuid-Beveland een goederenspoor naar het havengebied aangelegd. Dit om het goederenvervoer vanuit de havens een extra impuls te geven. Deze actie trekt wederom nieuwe bedrijvigheid aan. Thermphos toen nog Hoechst geheten verschijnt in 1966. In 1968 volgt de aanleg van een Containerterminal van de NV haven van Vlissingen (Sloehaven) en Het Aluminium concern Pechiney vestigt zich het jaar daarna. Hieraan gekoppeld zien we de bouw van de elektriciteitscentrale van toenmalige PZEM (nu EPZ). De route van het oude bietenlijntje komt in 2008 te vervallen door een nieuwe spoorlijn die via de Quarlespolder aantakt op de hoofdspoorlijn.

Kades

Begin jaren 70 vestigt TOTAL zich in het industriegebied waardoor een verlenging van Cittershaven noodzakelijk is. Er volgen daarna nog vele bedrijven. De laatste jaren zien we een groei van bedrijven die zich richten op de logistiek waarmee de beschikbare ruimte in het gebied snel wordt opgesoupeerd. Omdat er steeds meer kades nodig zijn om de schepen aan te kunnen wordt eigenlijk constant werk aan de havens verricht. In de jaren 90 zien we dat de Bijleveldhaven gereedkomt en in 2008 start men met de aanleg van de Scaldiahaven. Daarnaast lopen dan ook al jaren plannen om een grote containerterminal aan te leggen ter hoogte van de Kaloot.

Overlast

De randen van de het Sloegebied die naast natuurlijke grenzen ook uit milieu gerelateerde grenzen bestaan gaan steeds vaker knellen. Dit resulteert ertoe dat de provincie een aantal malen de geluidcontouren verlegt ten gunste van de bedrijvigheid. Daarnaast wil men het sloegebied over de natuurlijke begrenzing tillen. De plannen voor Sloepoort zijn hier een sprekend voorbeeld van.
In de eerste decennia van de ontwikkeling van het sloegebied ligt de nadruk op het scheppen van werkgelegenheid en komt het milieu en de overlast voor de omringende kernen op het tweede plan. In het licht van die tijd bezien niet vreemd. Ook Nieuwdorp heeft een gedeelte van het dorp verloren aan de ontwikkeling van het sloegebied. In de Hertenweg en de Havenweg vallen een aantal huizen ten prooi aan het Sloegebied. In de jaren 70 merken we dat de tot dan toe geaccepteerde expansiedrift van het Sloegebied weerstand gaat oproepen. De plannen voor het bestemmingsplan industrieterrein Borsele Sloe dat in 1973 wordt aangenomen leidt tot een groot aantal bezwaren van omwonenden. De mogelijke komst van het chemisch bedrijf Montedison omstreeks 1975 resulteert in de vorming van een dorpsraad in Nieuwdorp. Hiermee was de eerste dorpsraad van de gemeente Borsele een feit.

Tot ver in de jaren 80 is er alleen sprake van risicocontouren. De bewoning moet op voldoende afstand liggen van de industrie! wij zien dat overigen liever andersom. In jaren 80 was er van contouren voor geluid niet of nauwelijks sprake. Dit valt op te merken uit de plannen die de gemeente 's-Heer Arendskerke met Nieuwdorp had. Een dorp aan de rand van een gebied met in de toekomst veel werkgelegenheid moest wel voldoende woningen hebben. De aanleg van het industriegebied zou immers enkel voorspoed brengen voor de Nieuwdorp

In 1964 kunnen we deze gedachtegang terugvinden op het ontwerp bestemmingsplan dat de toenmalige gemeente 's-Heer Arendskerke voor Nieuwdorp had opgesteld. De toekomst bracht echter geen verdubbeling van het aantal inwoners met zich mee. De plannen van 1964 zijn nimmer gerealiseerd. Sterker nog. De bedrijvigheid in het Sloegebied heeft een negatieve invloed op de woningbouw in het dorp. Nieuwbouw is een steeds groter probleem voor Nieuwdorp aan het worden. Door steeds strengere regelgeving die de burger zou moeten beschermen worden we steeds meer beknot in onze woonbeleving. De dorpsraad Nieuwdorp doet er alles aan om gestructureerde woningbouw in Nieuwdorp gerealiseerd te krijgen. Woningbouw is namelijk een van de peilers onder onze doelstelling.